thoughts

I don’t feel free. It’s been a while now.. that I’ve known we’re puppets, slaves to this system, unfree to an unseen point. Where does this end, I wonder.. I…

Η έννοια της ελπίδας.. Από μικρή απεχθανόμουν τον μύθο με το κουτί της Πανδώρας, όπου αυτή η “αντιπαθητική” γυναίκα άνοιξε το πιθάρι (αν και έμεινε στην ιστορία ως “κουτί”) και…

Κάποιες γιορτές αποφάσισα να αφήσω την Αθήνα. Έφτιαξα μία μικρή χειραποσκευή, πήρα ένα αεροπλάνο και ταξίδεψα στο Amsterdam. Όμορφος και κοντινός προορισμός. Για πρώτη φορά άκουσα ολλανδικά στο αεροπλάνο και…

«Λίγο ακόμα, λίγο ακόμα..». Αυτό λέω καθημερινά στον εαυτό μου. Λίγο ακόμα δούλεψε, λίγο ακόμα πάλεψε, λίγο ακόμα ζήσε.. Και η πίεση συνεχίζεται και οι υποχρεώσεις σε κατακλύζουν.. σαν νερό…

Βλέποντας όσα συμβαίνουν στον πλανήτη μου, τόσο έντονα πια, που ούτε και ο πιο εγωκεντρικός άνθρωπος δεν μπορεί να αρνηθεί την ύπαρξή τους.. αναρωτιέμαι πώς πρέπει να αντιδράσω. Αν θέλω…

Ξεκίνησα αυτό το blog με την προοπτική να το διαβάζουν άλλοι. Μα τελικά απλά αποκάλυψε την ανάγκη μου να αφήσω ένα αρχείο σκέψεων. Γιατί λέω να αφήσω; Γιατί έχω μια…

Πόσα είχες μέσα σου κρατημένα; Και για πόσον καιρό; Τι σε πονάει τόσο που μόλις πιάσεις γραφίδα στα χέρια σου, οι λέξεις ξεχύνονται σαν τα βουβά σου δάκρυα; Για πόσο…

Τον τελευταίο καιρό το σκέφτομαι πολύ.. Πάνω από ένα κινητό συνέχεια, να πρέπει να παλεύω διαρκώς με έναν αόρατο αλγόριθμο του Instagram, που αλλάζει συνεχώς, να ανησυχώ για το engagement…

And then there are these women.. that love women. That deeply devotedly and whole-heartedly love and appreciate women. That get hurt with them every time you hurt them. And suffer…

Μα τι είναι αυτό που μου συμβαίνει; Μια φωτιά καίει μέσα μου. Ακατάπαυστα, αδιάλειπτα, ανελέητα. Έχει την βάση της στο ηλιακό μου πλέγμα, μα ανεβαίνει μέχρι το κέντρο του θώρακα…