H ομιλία μου για το Vegan Life Festival 2018
Καλησπέρα σε όλους και όλες! Χαίρομαι πολύ, που βρίσκομαι εδώ..
Ονομάζομαι Ηλέκτρα Ραδιώτη και είμαι αθλήτρια και προπονήτρια καλλισθενικής, ιδιοκτήτρια του Fitnovation Gym στην Αθήνα. Θα σας εξηγήσω στην συνέχεια τι είναι η καλλισθενική, αλλά εν συντομία είναι σύστημα προπόνησης, γυμναστική δηλαδή. Είμαι vegan όσο δεν πάει και ο στόχος μου είναι να διαδώσω την ιδέα του βιγκανισμού και να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο, ιδιαίτερα στην χώρα μου την Ελλάδα. Θέλω να συνδράμω στο να γίνει αυτός ο πλανήτης ένα καλύτερο μέρος για όλους μας ανεξαιρέτως.
Για να βρίσκεστε εδώ γνωρίζετε σίγουρα τι σημαίνει η ορολογία vegan ή έστω το ερευνάτε και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτό. Όντας 12 χρόνια, χορτοφάγος αρχικά και vegan στην συνέχεια, έζησα το ταξίδι προς μία πιο αγνή διατροφή, λίγο πιο μοναχικά τότε, γιατί όσο πιο πίσω πηγαίνουμε τόσο λιγότεροι ήταν οι χορτοφάγοι και η διάδοση της σημασίας αυτού του κύματος, που έχει ξεφύγει πια από το να είναι διατροφικό.
Οι λόγοι που με έκαναν να ξεκινήσω ήταν καθαρά ηθικοί. Γεννήθηκα με μία απέραντη αγάπη για τα ζώα και μεγαλώνοντας, όσο και αν η κοινωνία επέμενε να μου διδάσκει την διάκριση ανάμεσα στα ζώα συντροφιάς και αυτά που αποτελούν «τροφή» κατά αυτούς, εγώ δεν έβλεπα καμμία. Όσα νιώθω κοιτάζοντας ένα σκυλάκι νιώθω κοιτάζοντας ένα αρνάκι, αγελαδάκι ή μία αράχνη! Έβλεπα και βλέπω Φύση, Ζωή, Δημιουργία, Ενέργεια.. Αυτό με οδήγησε στο να κοιτάξω το πιάτο μου και σταδιακά τα ρούχα μου και όλον τον τρόπο ζωής μου. Όφειλα να αλλάξω!
Δεν χρειάστηκε ποτέ να δω σε βίντεο τα φριχτά πράγματα, που συμβαίνουν στα ζώα του πλανήτη μας -δεν το αντέχει η ψυχοσύνθεσή μου-, δεν χρειάστηκε ποτέ να κάνω έρευνα για τα οφέλη της χορτοφαγικής διατροφής στο περιβάλλον, ούτε για το πόσο θα βελτιωθεί η υγιεία μου. Διαισθητικά τα βίωνα όλα αυτά και αυτό αρκούσε για να κάνω την στροφή μου.
Με ρωτούσαν: «Δεν σου λείπει το κρέας;». Και απορούσα, ένιωθα λες και με ρωτούσαν: «Δεν σου λείπουν οι πέτρες;»! Μα πώς να μου λείπει κάτι, που δεν είναι προορισμένο να είναι τροφή!! Οπότε όταν με ρωτούν αν μου λείπει κάποιο φαγητό της κρεοφαγικής διατροφής, τους απαντώ ότι αν δεν είναι vegan.. δεν είναι φαγητό.
Μέσα στα χρόνια ευτυχώς τα πράγματα άλλαξαν και όχι μόνο διαδόθηκε η χορτοφαγία, αλλά έγινε και ένας είδος trend! Ίσως να μην φαίνεται με την πρώτη ματιά, αλλά το γεγονός ότι η χορτοφαγία θεωρήθηκε «μόδα», μας βοήθησε πάρα πολύ όλους: τα ζώα για προφανείς λόγους και όλους εμάς, γιατί έπαψαν να μας κοιτάνε στα γεύματα σαν εξωγήινους, ησύχασαν σε ένα μεγάλο ποσοστό τις ανόητες ερωτήσεις, όπως «Πώς επιβιώνεις;» και άνοιξε μία πληθώρα εστιατορίων είτε φιλικά προς τους χορτοφάγους είτε αυστηρά για χορτοφάγους, με αποτέλεσμα την δημιουργία εκπληκτικών συνταγών, με γεύσεις από τον παράδεισο, κάποιες από τις οποίες έχετε την ευκαιρία να γευτείτε σε αυτό το φεστιβάλ αγάπης!
Μία από τις πιο κοινές ερωτήσεις, που έχει να αντιμετωπίσει ένας vegan, πόσο μάλλον ένας αθλητής, είναι η «Από πού παίρνεις πρωτεΐνη;»
Την πρωτεΐνη μας λοιπόν, την παίρνουμε από μία μεγάλη ποικιλία τροφών, όπως το tofu* και γενικά την σόγια* σε διάφορες μορφές, τα όσπρια, την quinoa*, το μαύρο ρύζι, την βρώμη και άλλα δημητριακά ολικής αλέσεως, τον αμάρανθο* και το φαγόπυρο*, τους ξηρούς καρπούς (αμύγδαλα, cashews), τον αρακά, το μπρόκολο και τα πράσινα φυλλώδη γενικά, καθώς και διάφορους σπόρους (chia*, κάνναβης*, λιναριού), τα φύτρα από όσπρια, την διατροφική μαγιά, spirulina*, unsweetened organic soy/almond milk*. Οι τροφές με αστερίσκο (*) εμπεριέχουν και τα 9 απαραίτητα αμινοξέα!
Οπότε είναι προφανές ότι έχουμε πολλές επιλογές σαν vegan αθλητές και μη, όσον αφορά την πρόσληψη πρωτεΐνης, για την οποία θα πρέπει να γνωρίζετε όμως δύο πράγματα. Πρώτον.. η ανάγκη του οργανισμού για πρωτεΐνη δεν είναι τόσο μεγάλη όσο προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι. Η πραγματική αιτία πίσω από όλο αυτό το αισχρό marketing, που έχει γίνει πάνω στην «επιτακτική ανάγκη» του ανθρώπινου οργανισμού για πρωτεΐνη, είναι ότι ήθελαν να βγάλουν κέρδος ακόμα και από τα σκουπίδια της βιομηχανίας κρέατος και έπρεπε να βρουν τρόπο να στο πασάρουν σαν ανάγκη. Οπότε τα σκουπίδια αυτά έγιναν πρωτεΐνη σε σκόνη, το συμπλήρωμα διατροφής, με την μεγαλύτερη εμπορική ζήτηση στον κόσμο. Γιατί «όλα είναι marketing». Από την διατροφή μέχρι τις θρησκείες. Το δεύτερο, που πρέπει να γνωρίζετε, είναι ότι, σε πλήρη αντίθεση με όσα μας εξηγεί η πλειοψηφία των αναληθών επιστημονικών ερευνών, που κυκλοφορούν, η φυτική πρωτεΐνη και όχι η ζωϊκή είναι αυτή με την υψηλότερη διατροφική αξία και μόνο λίγοι ιατροί/επιστήμονες έχουν το ήθος να το παραδεχτούν δημοσίως.
Άρα αθλητής και vegan? Γίνεται? Γίνεται.
Ένας αθλητής δεν μπορεί να φανταστεί την ζωή του χωρίς τον αθλητισμό. Ο αθλητισμός προσφέρει πληρότητα, στόχο και προσωπική εξέλιξη εξωτερικά και εσωτερικά. Με τον αθλητισμό, ξεπερνάει κάποιος φόβους και όρια και γίνεται ένα με την υγιεινή διατροφή και ζωή γενικότερα.
Το ζήτημα όμως δεν είναι να επιβιώνεις σαν vegan αθλητής, το ζήτημα είναι να έχεις υψηλές αποδόσεις και αντοχή σε αυτό, που κάνεις! Να έχεις γρήγορη αποκατάσταση, να μην σε παρατάει το σώμα σου! Όχι, δεν είναι όλοι οι vegan ισχνοί και αδύναμοι ούτε σαν καχεκτικοί, όπως βιάζονται να μας κατηγορήσουν και υπάρχουν πολλά παραδείγματα ανθρώπων, για αυτό. Η δύναμή μας όντως προέρχεται από την φυτική διατροφή, όμως, πρέπει να μάθουμε να ακούμε το σώμα μας και φυσικά να μην απορούμε με τις μεγάλες ποσότητες, που θα χρειαστεί να καταναλώνουμε, προκειμένου να καλυφτούν οι ανάγκες αυτές. Γιατί σαν vegan, οι προσλαμβανόμενες θερμίδες είναι λιγότερες σε σχέση με την συμβατική διατροφή, οπότε είναι φυσικό να αυξηθεί η ποσότητα του φαγητού, χωρίς όμως να αυξάνονται τα κιλά του ατόμου, μιας και το ποσοστό του λίπους πέφτει ραγδαία με τον βιγκανισμό.
Κάποιοι από τους πιο διάσημους βίγκαν αθλητές φροντίζουν να παίρνουν περίπου το 15% των ημερήσιων θερμίδων τους από πρωτεϊνικές πηγές.
Με μία μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος εύκολα να βρει μία μακροσκελή λίστα από αστέρια των sport και διάσημους αθλητές, σε όλα τα αθλήματα, αλλά ενδεικτικά αναφέρω μόνο τους superstar: Scott Jurek, vegan ultra marathon runner, Patrik Baboumian, vegan strongman, Carl Lewis, vegan Olympic sprinter, Tia Blanco, vegan surfer, Serena and Venus Williams, tennis players και φυσικά τον μοναδικό Lewis Hamilton, Formula 1 racing driver. Σας ανέφερα κορυφαίους αθλητές από διαφορετικούς χώρους για να δείτε ότι ένας vegan αθλητής δεν υστερεί πουθενά ούτε σε αντοχή ούτε σε ταχύτητα ούτε σε δύναμη κοκ.
Όπως προανέφερα, είμαι αθλήτρια και προπονήτρια καλλισθενικής. Η καλλισθενική αγωγή είναι ένα σύστημα προπόνησης, που δημιουργήθηκε στην Αρχαία Ελλάδα και χρησιμοποιήθηκε από αθλητές και πολεμιστές στο παρελθόν, όπως τους Σπαρτιάτες αλλά και τον στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, προκειμένου να επιτύχουν την τέλεια φυσική κατάσταση, που απαιτούσε ο τρόπος ζωής τους. Χρησιμοποιεί το βάρος του σώματος του ασκουμένου και μέσα από μία ανεξάντλητη ποικιλία ασκήσεων ο κάθε ένας, που ασχολείται με την καλλισθενική έχει την δυνατότητα να φτάσει τις δεξιότητες του σώματός του στα άκρα, μεταμορφώνοντας το σώμα του σε ένα υπερεργαλείο, που πέρα από μία ωραία εμφάνιση, παρέχει ποιότητα στον καθημερινό τρόπο ζωής με λειτουργική δύναμη, ευεξία, χωρίς τραυματισμούς και πόνο.
Με λίγα λόγια κάνω κάτι πολύ απαιτητικό, που αποτελεί καθημερινή πρόκληση για το μυϊκό μου σύστημα, τις αρθρώσεις και την ευλυγισία μου. Και όχι απλά «επιβιώνω», όπως με ρωτούν, αλλά αντέχω 5 περίπου ώρες καθημερινής προπόνησης, χωρίς να υπολογίζω τις ώρες, που διδάσκω καλλισθενική ή κάνω ο,τιδήποτε άλλο!
Άρα η πραγματική ερώτηση δεν είναι πώς επιβιώνουμε εμείς ως vegan. Αλλά πώς οι υπόλοιποι επιβιώνουν ως μη vegan, τρώγοντας καθημερινά κβάντα θανάτου, που ως επακόλουθο έχουν τον καρκίνο και ένα σωρό άλλες ασθένειες – μάστιγες με κατάληξη τον θάνατο συνήθως. Θάνατο βάζεις μέσα σου, θάνατος θα βγει προς τα έξω σου. Λογικό, δεν νομίζετε?
Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι ίσως δεν έχεις δυσανεξία στην λακτόζη για παράδειγμα, απλά δεν είσαι προορισμένος να τρέφεσαι με αυτήν? Ότι βαφτίζουμε δυσανεξίες τα ψέμματά τους, ότι καθιστούμε τους εαυτούς μας λίγους κάνοντας πράγματα που δεν γεννηθήκαμε να κάνουμε και είναι έξω από την φύση μας?
Ο Πυθαγόρας, ο Ορφέας, ο Πλούταρχος, ο Ηράκλειτος και οι λοιπές μέγιστες προσωπικότητες, οι πρόγονοί μας οι ίδιοι, ήταν συμπτωματικά ακρεοφάγοι και δεν επέτρεπαν ή έκριναν ως αποκρουστική και άρρωστη την βρώση πτωμάτων? Αυτοί ήταν πιο χαζοί από εμάς τους «έξυπνους»?
Προτιμάτε πραγματικά το ψυγείο σας να μοιάζει με έναν όμορφο πολύχρωμο κήπο ή με νεκροτομείο τεμαχισμένων ζώων?
Την επόμενη φορά, που θα έχεις κρέας στο πιάτο μπροστά σου, σκέψου.. αυτό είναι κάτι στο πιάτο σου? Ή κάποιος? Τι κι αν ήταν κρέας από σκύλο, όπως τρώνε σε άλλες χώρες? Τότε θα το ξανασκεφτόσουν? Μήπως τελικά είναι όλα θέμα της αντίληψης του καθενός?
Όπως θεωρείς λάθος να μαχαιρώνεις στον λαιμό τα ζώα συντροφιάς, μήπως είναι εξίσου λάθος να σφαγιάζονται τα ζώα, που κάποιος «βάφτισε» τροφή? Και ούτε καν ξέρεις ποιος! Μπορεί να ήταν ένας ψυχοπαθής ακόμα!
Δεν καταλαβαίνω γιατί σας φαίνεται απαράδεκτο ή αηδιαστικό, όταν σε άλλες χώρες τρώνε έντομα ή άλλα τετράποδα, που εμείς έχουμε μάθει να θεωρούμε κατοικίδια. Αντιλαμβάνεστε ότι σε κάθε τόπο οι άνθρωποι τρέφονται με όσα τους μαθαίνουν οι προηγούμενες γενιές να τρέφονται? Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό αποδεικνύει ότι η διατροφή, όπως και η θρησκεία ανά την υφήλιο κατά το μεγαλύτερο κριτήριο είναι υπόθεση.. γεωγραφίας?
Έχετε κάνει ποτέ οι ίδιοι έρευνα για το γάλα για παράδειγμα, αυτό το υγροποιημένο κρέας, που στην ουσία αποτελεί υγρό θάνατο και το δίνετε στα παιδιά σας? Ή για τα βελτιωτικά γεύσης, που υπάρχουν στις περισσότερες συσκευασμένες τροφές?
Αν δεν έχουμε γνώση, πώς τολμάμε να έχουμε γνώμη? Μήπως είναι λίγο ανεύθυνο αυτό?
Καταλαβαίνω ότι το μόνο που με πάθος προωθούν τα γυμναστήρια, οι βιομηχανίες κρέατος και γαλακτοκομικών ανά τον κόσμο είναι το «Χρειάζεσαι κρέας για να χτίσεις μύες». Αυτός είναι ένας μύθος όμως για το δικό τους κέρδος και όχι για την υγιεία ή την ευτυχία κανενός ανθρώπου ή ζώου. Ζούμε σε έναν κόσμο, όπου διδασκόμαστε από την στιγμή της γέννησής μας να τρώμε με άρρωστο τρόπο, πράγματα που δεν είμαστε προορισμένοι να τρώμε, για να βγάζουν κέρδος αμύθητο όσοι ελέγχουν την βιομηχανία τροφίμων, που κατά σύμπτωση ελέγχουν και τις φαρμακευτικές εταιρείες ανά τον κόσμο, που κατά σύμπτωση είναι και οι ιδιοκτήτες των εταιρειών που παράγουν τις βιταμίνες.. Και εμείς δεν βλέπουμε πουθενά την συσχέτιση και το κίνητρο..
Το ίδιο συμβαίνει και με την βιομηχανία της ομορφιάς. Σε ένα κόσμο τόσο απαιτητικό.. η ανάγκη μας να νιώθουμε όμορφες και περιποιημένες είναι απόλυτα κατανοητή. Καλλυντικά, βαφές μαλλιών, προϊόντα μακιγιάζ και τα συναφή, είναι πράγματα που χρησιμοποιούμε σχεδόν όλες οι γυναίκες στην καθημερινότητά μας.
Γνωρίζετε όμως ότι η πλειονότητα των προϊόντων, που χρησιμοποιείτε, έχει καταστρέψει ζωές? Έχει γίνει ο ατελείωτος πόνος και ο βασανισμός κάποιου? Η στέρηση της ελευθερίας του και στο τέλος ο βίαιος θάνατός του? Πραγματικά θέλετε να βάζετε στο πρόσωπό σας κάτι τόσο ένοχο?
Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί χρειάζεται τα «αβλαβή» προϊόντα που μας προωθούν να δοκιμαστούν σε κάποιον? Μήπως δεν είναι και τόσο αβλαβή τελικά? Σκεφτείτε το.
Πραγματικά θέλετε η τσάντα, που κρατάτε να είναι το δέρμα, που κάλυπτε κάποτε τα όργανα ενός ζωντανού όντος, το οποίο γδάρθηκε για να έχεις εσύ τσάντα? Αυτό είναι ανατριχιαστικό και αποτρόπαιο.
Δεν είναι δίκαιο να πεθαίνει κάποιος για να φοράς εσύ eyeliner. Είναι άρρωστο.
Γιατί να υποστηρίζουμε τέτοιες εγκληματικές εταιρείες – οργανώσεις, -γιατί περί οργανώσεων πρόκειται- όταν υπάρχει πια πληθώρα cruelty free και vegan brands καλλυντικών?
Μπορείς να κάνεις χημική ανάλυση σε κάθε τι που τρως ή φοράς? Όχι. Άρα το κριτήριο πρέπει να είναι κάποιο άλλο. Η ηθική. Μήπως θα ήταν ωφέλιμο να σκεφτόμαστε: Από πού προήλθε αυτό που ετοιμάζομαι να φάω ή να φορέσω? Είναι ηθικό αυτό που κάνω?
Γη. Ένα τεράστιο σφαγείο. Κόλαση πάνω στην γη. Ποιος είναι ο πραγματικός διάβολος? Ποιος βράζει ζωντανά όντα, ποιος γδέρνει, ποιος δολοφονεί, ποιος σφάζει? Ο άνθρωπος. Αυτός είναι ο διάβολος, που μας διδάσκουν οι θρησκείες. Μην τον ψάχνετε έξω από εσάς. Ζει μέσα μας.
Και μια που αναφέρουμε την θρησκεία..
Έχεις σκεφτεί ποτέ τι πρεσβεύουν τα δόγματα και οι θρησκείες που πιστεύεις? Πόσο αληθινές γίνεται να είναι όταν περιγράφουν μόνο φρικαλεότητες, παιδεραστίες, αιμομιξίες και μιαρότητες? Πόσα ψέμματα σου λένε όταν διδάσκουν «ου φονεύσεις», μα σε σπρώχνουν στην φόνευση με δόλο ψυχών και το Πάσχα χορεύουν μεθυσμένοι γύρω από πτώματα, που στάζουν αίμα ενώ σουβλίζονται? Όταν αναθεματίζουν στις λειτουργίες τους την Φύση και τους Έλληνες?
Μήπως τελικά αυτό που μας διδάσκουν είναι να ζούμε και να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας σαν μικρούς δολοφόνους και μελλοντικούς καρκινοπαθείς?
Ολόκληρη η βιομηχανία ζώων βασίζεται στην απάνθρωπη εκμετάλλευση του θηλυκού αναπαραγωγικού συστήματος, του πιο ιερού εργαλείου, με το οποίο μας προίκισε η Φύση! Και από φεμινιστικής σκοπιάς να το δεις, ο βιγκανισμός είναι ο μόνος δρόμος!
Δεν έχει νόημα να ασχολούμαστε με το πόσο δύσκολο ή εύκολο είναι για τον καθένα να γίνει vegan. Το μόνο που οφείλουμε να ασχολούμαστε είναι το δικαίωμα κάθε ζώου να μην χρησιμοποιείται σαν σκλάβος!
Ζούμε σε περίοδο πολέμου. Έναν πόλεμο ύπουλο, δολοφονικό όπως κι οι υπόλοιποι, μα δύσκολο να τον αντιληφθείς, γιατί γεννήθηκες και γαλουχήθηκες μέσα σε αυτόν. Ζούμε σε ένα τεράστιο σφαγείο ζώων και ανθρώπων. Καλά διάβασες. Νομίζεις ότι μόνο τα ζώα σφάζονται? Γνωρίζεις τον νόμο της ανταποδοτικότητας? Ό,τι δίνεις θα λαμβάνεις. Πάντα. Νομίζεις ότι τυχαία προσπαθώ να διαδώσω τον βιγκανισμό? Δεν καταλαβαίνεις ότι ο βιγκανισμός ή μάλλον η απουσία του έχει απόλυτη σχέση με όσα βιώνουμε? Με τα σημάδια των καιρών? Πώς περιμένεις να σφαγιάζεις ανελέητα και να κακοποιείς και να μην λάβεις πίσω μάχαιρα σε ένα ανταποδοτικό Σύμπαν?
Έχουμε ξεχάσει να είμαστε καλοί φιλοξενούμενοι πάνω σε αυτόν τον πλανήτη και να περπατάμε με βήμα ελαφρύ, χωρίς να αφήνουμε σημάδια.
Εν τω μεταξύ, ξέρετε πόσα από τα φαγητά που τρώτε είναι ήδη vegan?
Οι βίγκαν τρώνε σαν βασιλιάδες. Σύντομα ανακαλύπτουν έναν καινούριο κόσμο γεμάτο νέες συνταγές, γεύσεις, χρώματα και αρώματα.. Οι άπειροι γευστικοί συνδυασμοί, που μπορούν να γίνουν, δεν θα σας αφήσουν ποτέ να βαρεθείτε. Όλες οι ήδη υπάρχουσες συνταγές μπορούν να μετατραπούν σε αθώες vegan συνταγές, με λίγη φαντασία και πολλή καλή θέληση.
Δεν υπάρχει λόγος να γίνεται αυτό που γίνεται!
«Go Vegan Go Human» είναι το motto μου, γιατί δεν μπορείς να θεωρείσαι πραγματικά άνθρωπος όταν συμμετέχεις στην αδικία και την σφαγή που συντελείται εναντίον των πιο αδύναμων.
Είμαστε το μόνο πρόβλημα σε αυτόν τον πλανήτη και είμαστε και η μόνη λύση. Οφείλουμε να το παραδεχτούμε και να αναλάβουμε την ευθύνη. Να συνειδητοποιήσουμε πως ό,τι μπορεί να εξαφανιστεί, αξίζει να εξαφανιστεί. Και αυτός ο απάνθρωπος πολιτισμός ως έχει, αξίζει να εξαφανιστεί και να μετουσιωθεί σε έναν καινούριο. Και αυτό πρέπει να το κάνουμε εμείς.
Το πραγματικό πρόβλημα των ανθρώπων, που αρνούνται να αφυπνιστούν και να αναλάβουν δράση, αλλάζοντας οι ίδιοι πρώτα, είναι η σκληρή αλήθεια που έχουν να αντιμετωπίσουν.. ότι ζούσαν σε ένα ψέμμα όλη τους την ζωή. Ότι όλα ήταν ένα κακό θέατρο και η ζωή κυλούσε με εμάς ηθοποιούς χωρίς συνειδητότητα.
Ο κόσμος δεν είναι τέλειος. Το να μαθαίνει κανείς να αντιμετωπίζει τα ελαττώματα του κόσμου και να τα αποδέχεται, είναι φυσιολογικό κομμάτι της ζωής. Αλλά έρχεται ένα σημείο, που αυτές οι ατέλειες γεννούν μία μεγαλύτερη συντριπτική συνειδητοποίηση. Ό,τι κάτι πρέπει να αλλάξει..
Δεν θέλω πια να ταΐζω την μηχανή. Δεν θέλω να είμαι γρανάζι του συστήματος. Ούτε να νιώθω μικρή και ανήμπορη. Θέλω να σταθώ στο ύψος μου και να αναλάβω την ευθύνη μου.
Δεν θέλω να προσηλυτίσω κανέναν. Θέλω ο καθένας να ξεκινήσει να σκέφτεται και όλοι οφείλουμε να βαδίσουμε προς την αλήθεια. Η αλήθεια είναι πάντα μία.
Πρέπει κανείς πάντα να ψάχνει τον τρόπο να αλλάζει τον όλεθρο σε ευλογία. Αυτή είναι η τέχνη της ζωής. Ας μετατρέψουμε αυτές τις πληγές σε ευλογίες.
Ο Rumi λέει εχθές ήμουν έξυπνος και ήθελα να αλλάξω τον κόσμο. Σήμερα είμαι σοφός και αλλάζω τον εαυτό μου. Εγώ αναρωτιέμαι.. γιατί δεν τα κάνουμε και τα δύο ταυτόχρονα? Διατηρώντας μία παθητική στάση αδράνειας, όσο κι αν οι ίδιοι έχουμε αλλάξει, δεν πιστεύω ότι αρκεί. Ναι, γίνε ο καλύτερος, που μπορείς, μα σήκω. Σήκω και πάλεψε για την Θεά Φύση και τα παιδιά της! Μην περιμένεις κάποιον ήρωα, είμαστε όλοι ήρωες.
Επειδή όμως καμμία μάχη δεν κερδήθηκε μέσα από την οργή και το μίσος.. επειδή αν αποκτήσουμε φανατισμό, θα καούμε και θα δηλητηριαστούμε οι ίδιοι πρώτα.. ας κινηθούμε με γαλήνη, με βαθιά επίγνωση, με γνώμονα την αγάπη και την κατανόηση..
Κι αν αναρωτιέστε αν πραγματικά μπορούμε να κάνουμε την διαφορά.. σκεφτείτε. Είμαστε 7.6 δισεκατομμύρια άνθρωποι, που αναρωτιόμαστε αν μπορούμε να κάνουμε την διαφορά.
Συνοψίζοντας, ο βιγκανισμός λοιπόν, σώζει τα ζώα, το νερό του πλανήτη, δίνει ένα τέλος στην παγκόσμια πείνα, σώζει τα τροπικά δάση και το περιβάλλον γενικά, την άγρια ζωή επίσης, την υγιεία του ανθρώπινου είδους, δίνοντας τέλος στις ασθένειες-κάρμα, όπως ο καρκίνος, εξασφαλίζει την ειρήνη στον πλανήτη..
Όταν λοιπόν, ο βιγκανισμός πέρα από την διατροφή, σε μαθαίνει να ερευνάς και να σκέφτεσαι για τον εαυτό σου, να αναιρείς όλα όσα σου μαθαίνει η κοινωνία και η θρησκεία, που σου επέβαλαν.. σας φαίνεται ακόμα ένα διατροφικό κίνημα?
Μαθαίνεις να νοιάζεσαι για τους ανθρώπους γύρω σου, δεν φθονείς τον διπλανό σου, διδάσκεσαι την συμπόνια, την ηθική, την παρατήρηση της ίδιας σου της φύσης.. Συνειδητοποιείς ότι οι επιλογές σου έχουν αντίκτυπο στον χωροχρόνο, βρίσκεις την δύναμη να αμφισβητείς τα δόγματα και να απορρίπτεις τον ταξισμό και τον ρατσισμό, να διαβάζεις ανάμεσα στις γραμμές και να βλέπεις πίσω από το πέπλο του ψέμματος, να νοιάζεσαι για τύχη των μελλοντικών γενεών, να φροντίζεις και να αγαπάς το πιο παραμελημένο πλάσμα του κόσμου μας.. τον εαυτό σου.
Σου φαίνεται ακόμα λοιπόν ο βιγκανισμός σαν μία δίαιτα?
Όχι. Ο βιγκανισμός είναι ο πολιτισμός του μέλλοντος.
Και ούτε ένας ολόκληρος στρατός δεν μπορεί να σταματήσει μία ιδέα της οποίας η ώρα για υλοποίηση έχει φτάσει.
Ηλέκτρα Ραδιώτη
